Kiedy warto udać się na psychoterapię rodzinną?
Problemy rodzinne mają wpływ niemalże na każdą sferę życia. Mogą się przekładać na trudności w nawiązywaniu relacji społecznych, kłopoty zawodowe oraz osobiste, prowadzące do różnego rodzaju zaburzeń. Niekiedy jednak samodzielne próby ich rozwiązywania nie przynoszą oczekiwanych efektów i często jedynym wyjściem jest szukanie pomocy na zewnątrz. Skuteczna okazuje się wówczas psychoterapia rodzinna, która bazuje na spotkaniach terapeutycznych wszystkich członków rodziny. W jaki sposób działa ten rodzaj terapii i kiedy staje się najlepszym remedium na trudności w relacjach rodzinnych?
Na czym polega psychoterapia rodzinna?
Psychoterapia rodzinna wychodzi z założenia, że rodzina działa jak jeden mechanizm (system), w którym każdy element odpowiada za sprawne funkcjonowanie całości. W związku z takim rozumowaniem każdy członek rodziny jest odpowiedzialny za to, jak wyglądają w niej relacje. Zachowania jednostek bywają odzwierciedleniem problemów, z którymi nie radzą sobie wszyscy członkowie rodziny. Nie da się zatem rozwiązać nieporozumień, pracując wyłącznie z jedną osobą, jeśli są za nie odpowiedzialni wszyscy. W takim przypadku konieczne jest poznanie funkcjonowania całego systemu podczas wspólnej terapii.
Kiedy psychoterapia rodzinna jest najlepszym rozwiązaniem?
Terapia rodzinna jest sposobem na rozwiązanie problemów rodzinnych o różnym podłożu. Może być rekomendowana, ale bywa też obowiązkowa. Najczęściej zaleca się ją w przypadku m.in.:
- trudności komunikacyjnych między członkami rodziny, które prowadzą do nieustannych kłótni,
- wzajemnego unikania kontaktów i wyraźnego ochłodzenia relacji,
- braku uczucia więzi.
Konieczna bywa natomiast w przypadkach:
- przemocy psychicznej lub fizycznej,
- problemów wychowawczych z dziećmi,
- kryzysu rodzinnego wywołanego np. rozwodem rodziców, nagłą chorobą lub śmiercią członka rodziny, dotkliwymi zdarzeniami losowymi, takimi jak np. pożar domu,
- choroby psychicznej jednego z członków rodziny, w tym również: zachowań autodestrukcyjnych, zaburzeń odżywiania lub skłonności samobójczych.
